Geguritan yaiku wohing
susastra kang
basané cekak, mentes lan éndah. Geguritan asalé saka
tembung "gurit", kang ateges
kidung utawa tulisan kang awujud tatahan. Déné gegutitan ing kéné, ateges rumpakan kidung kang mawa paugeran gumathok, yaiku:
- Cacahing gatrané ora tartamtu, nanging apese 4 gatra.
- Saben-saben sagatrané guru wilangan lan guru lagu padha waé, runtut mawa purwakanthi guru swara.
- Lumrahe kabuka utawa kawiwitan srana ukara: "Sun anggegurit".
Geguritan iku kalebu puisi
Jawa modhèrn, amarga ora kaiket ing aturan kayadéné
tembang. Geguritan bisa karipta amarga ana ilham utawa inspirasi (angen-angen). Geguritan mujudaké karya kang sipaté pribadi, mula geguritan panganggit siji lan sijiné béda-béda. Angen-angen kang ana sajrone pikirane pengarang banjur diolah supaya dadi geguritan kaya kang dikarepaké panganggit. Kanthi mengkono, geguritan iku basane katon éndah, bisa migunakaké
purwakanthi, dwipurwa, seselan lan liya-liyané.
- Cekak yaiku ora wujud ukara sing nggladrah
- Menthes yaiku tembunge duwe makna kang jero.
- Endah ngemu purwakanthi swara, sastra utawa basa.
- Tembungane pilihan
Wujud kasusastran
Minurut wujudé, kasusastran kuwi jinise ana telu, yaiku prosa (gancaran), geguritan lan drama (sandiwara). Kang mbédakake katelune yaiku wujudé. Kasusatran prosa utawa gancaran awujud paragraf, kasusastran geguritan kuwi awujud bait, lan kasusastra drama utawa sandiwara awujud dialog (pacelathon).
